بررسی وقوع و عوامل دخیل در ابتلا به bcc و روش های درمانی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم در یک دوره ۷ ساله

چکیده سابقه و هدف: کارسینومای سلول های بازال (bcc)، یک تومور غیر تهاجمی پوستی است که در آن اشعه ماوراء بنفش و تغییر در ژن ptch از عوامل مهم آسیب شناسی است. عوامل دیگری مانند ژنتیک، سن، جنس، رنگ پوست، میزان درمعرض تابش آفتاب، شغل و مواد کارسینوژن از فاکتورهای ابتلا به bcc هستند. روش بررسی: در این مطالعه، 95 بیمار با بدخیمی پوستی در بیمارستان لقمان حکیم در طی 7 سال از سال 77 تا 83 از نظر نوع تومور و فاکتورهای دخیل در ایجاد تومور و نوع روش درمانی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: 95/78% بیماران مرد و 05/21% بیماران زن بودند. شایع ترین بدخیمی bcc بود و بیشترین سن ابتلا در هر دو جنس 50 تا 70 سالگی بود. سر و گردن شایع ترین محل ابتلا بود. مبتلایان به bcc بیشتر کشاورز بودند و در مناطق آب و هوایی گرم و خشک شایع تر بود. بیشترین تجویز درمانی برای مبتلایان به bcc جراحی و برداشتن تومور بود. نتیجه گیری: از این مطالعه نتیجه گیری می شود که در ابتلا به bcc عوامل مختلف سن، جنس، شغل، منطقه جغرافیایی سکونت و مهم تر از همه میزان قرارگیری در معرض تابش آفتاب دارای اهمیت حیاتی هستند. واژگان کلیدی: تومورهای غیر ملانومایی ، کارسینومای سلول های بازال، سن، جنس، شغل، منطقه جغرافیایی.